‘न कळलेली आई’ – मातृ दिना निमित्त आईसाठी कविता

न कळलेली आई

आई ही कुणाला नाही कळली मुलांसाठी ती आयुष्यभर झटली रक्ताचे पाणी तीने केले मुलांना कौतुकाने वाढविले सोन्याचे दागिने तीने विकले मुलांचे शिक्षण तीने पुर्ण केले मुलांसाठी कितीदा उपाशी राहीली आई ही कुणाला नाही कळली मुलांसाठी ती आयुष्यभर झटली फाटकी साडी ती नेसली तुटकी चप्पल तीने घातली हाल अपेष्टा सहन करुनी एक एक रुपया जमा करुनी मुलांसाठी तीने माडी बांधली आई ही कुणाला नाही कळली मुलांसाठी ती आयुष्यभर झटली इतके करुनही मुले विचारती आई आमच्यासाठी तु काय केले उपकार माझे ते विसरले काय सांगावे बरे मी आता मुलांसाठी कुठे कमी मी पडली आई ही कुणाला नाही कळली मुलांसाठी ती आयुष्यभर झटली – यशवंत दंडगव्हाळ  

आई म्हणजे

आई म्हणजे वात्सल्यरुपी अखंड  खळाळणारा झरा अवघ्या विश्वातील अढळ शाश्वत  शब्द हाच  खरा . जिथं  क्षणभर विसावण्यास असते एक  शीतल  छाया चिरंतन  प्रेमातनं साकारलेली एक  वेडी  माया आई म्हणजे ममत्वाची असते  साक्षात  मुर्ती सृष्टी निर्मात्याची एक अप्रतिम  कलाकृती निस्वार्थ  प्रेमाचीच एक श्रुती शब्दचि अपुरे पडतात वर्णिता तिची महती आई म्हणजे असते एक  जीवनशाळा. अनुभवाया मिळतो तिथे दुखाचा कळवळा  हास्याचा उमाळा आई असतं एक हक्काचं स्थळ धाय मोकलून  रडण्याचं खळाळून हसण्याचं आई कसा होवू  तुझा उत्तराई कशी फेडावी तुझी ॠणाई.

आई म्हणजे अशी माया

आई म्हणजे अशी माया जिला अंत नाही मी वेडा पाण्यात पाहतो जेव्हा आईचेच प्रतिबिंब मला दिसत जाई कविता लिहाविशी वाटते आईवर तर कधी गावे वाटते तिचे गुणगान प्रेम शोधले जगात तरी ही मिळणार नाही आईचे प्रेम महान अरे प्रेम, लाड, मदत हे तर सर्वांची आई करते पण माझ्यासाठी आई जे करते ते मला जगातल्या आईंपेक्षा वेगळे वाटते सातसमुद्रांच्या पलिकडे डोंगरदर्‍यांच्या अलिकडे अश्या ठिकाणी न्यावे आईला जिथे वात्सल्य व आईच दिसावी सगळीकडे मोठा झालो असलो तरी मी आईसमोर लहान आहे पुन्हा बालपणात जावून आईच्या कुशीत निजण्याची तहान आहे